***
A my leżeliśmy w łóżku
maleńcy, rozgrzebani, nieświadomi,
kiedy z zewnątrz Złodzieje
próbowali wyważyć Drzwi.
Zorientowaliśmy się dopiero nazajutrz:
a co by się stało,
gdyby udało im się wejść do Domu?
Ja, po wielu latach, wciąż drżę
o nią, o siebie.
Koszmar niekiedy się wdziera,
trysk gwałtu,
a niekiedy wystarczy jakiś sworzeń,
uparty, który trzyma, stawia opór, ocala
– bolec stróż.
Przełożył Jarosław Mikołajewski
***
E noi eravamo a letto
piccoli, spersi, ignari
mentre da fuori i Ladri
provavano a buttare giù la Porta.
Ce ne accorgemmo solo il giorno dopo:
ma cosa sarebbe successo,
se fossero riusciti a entrare in Casa?
Io, dopo tanti anni, tremo ancora
per lei, per me.
L'incubo a volte irrompe,
un fiotto di violenza,
a volte invece basta appena un perno,
ostinato, che tenga, regga, salvi
– un cardine custode.
Valerio Magrelli, urodził się w 1957 roku w Rzymie, włoski poeta, pisarz, eseista i wykładowca akademicki. Ukończył Liceum Eksperymentalne Bufalotta w Rzymie, a następnie zdobył dyplom na wydziale filozofii na Uniwersytecie w Rzymie. Wykłada Język i Literaturę francuską na uniwersytecie w Cassino. Jest autorem wielu przekładów autorów francuskich, takich jak Mallarmé, Valéry, Jarry, Char, Ponge. Członek założyciel „Sindacato italiano autori letterari” (Związek Zawodowy Włoskich Autorów Literatury). Prezydent Republiki Włoskiej Oscar Luigi Scalfaro przyznał mu Narodową Nagrodę za tłumaczenia (1996), a Prezydent Carlo Azeglio Ciampi mianował go Cavaliere ufficiale (2005). Wygrał Nagrodę za dzieło włoskie 2013 r. dziełem Geologia di un padre. Współpracuje z dziennikiem „La Repubblica”. Jest żonaty i ma dwoje dzieci.
Valerio Magrelli (Roma, 10 gennaio 1957) è un poeta, scrittore saggista e accademico italiano. Dopo aver frequentato il Liceo Sperimentale della Bufalotta di Roma, si è laureato in Filosofia all'Università di Roma, insegna Lingua e letteratura francese all'Università di Cassino. È autore di molte traduzioni di autori francesi come Mallarmé, Valéry, Jarry, Char, Ponge. Socio fondatore del Sindacato italiano autori letterari. Il Presidente della Repubblica Oscar Luigi Scalfaro gli conferì il Premio nazionale per la traduzione (1996) e il Presidente Carlo Azeglio Ciampi lo nominò Cavaliere ufficiale (2005). Ha vinto il Premio opera italiana 2013 con Geologia di un padre. Collabora con il quotidiano La Repubblica. È sposato con un'avvocatessa, ha due figli.
Jarosław Mikołajewski, urodził się w 1960 roku w Warszawie, polski poeta, pisarz i tłumacz z języka włoskiego; jest również autorem książek dla dzieci, eseistą i publicystą. W latach 1983-98 był wykładowcą w Katedrze Italianistyki Uniwersytetu Warszawskiego. Od 1998 pracuje w „Gazecie Wyborczej”. W latach 2006-2012 pełnił funkcję dyrektora Instytutu Polskiego w Rzymie. Jest laureatem nagród literackich i artystycznych, m.in. Nagrody im. Kazimiery Iłłakowiczówny, św. Brata Alberta, Barbary Sadowskiej, dwukrotnie Nagrody Literackiej m. st. Warszawy (2011 i 2012) oraz Nagrody „Nowej Okolicy Poetów”. W jego dorobku translatorskim są m.in. przekłady utworów Dantego, Petrarki, Michała Anioła, Leopardiego, Montalego, Ungarettiego, Penny, Luziego, Pavesego, Pasoliniego, Leviego. Z klasyki literatury dziecięcej przetłumaczył na język polski m.in. Pinokia Carla Collodiego (Pinokio: historia pajacyka, wyd. 2011) i kilka utworów Gianniego Rodariego. Jego książki ukazały się we Włoszech, Holandii, USA, Ukrainie. Był tłumaczony ponadto na języki: albański, francuski, niemiecki, hiszpański, chorwacki, serbski, bułgarski, czeski, ukraiński, grecki, litewski, rosyjski. Otrzymał włoskie odznaczenia i nagrody: Stella della Solidarietà Italiana, Premio Nazionale per la Traduzione, Premio della Città di Roma, Premio Flaiano. Premio Internazionale Franco Cuomo. 11 kwietnia 2014 został odznaczony srebrnym medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. W 2016 za Wielki przypływ otrzymał Nagrodę im. Beaty Pawlak.
Jarosław Mikołajewski, nasce a Varsavia nel 1960. Poeta, scrittore e traduttore dalla lingua italiana, è stato docente al Dipartimento di italiano presso l'Università di Varsavia dal 1993 al 1998. Dal 1998 collabora con uno dei più grandi e conosciuti quotidiani polacchi, Gazeta Wyborcza. Negli anni 2006-2012 è stato direttore dell'Istituto Polacco di Roma. Vincitore di diversi premi letterari, sia in Polonia (Premi Kazimierz Iłłakowiczów, Barbara Sadowska premiato due volte al Premio Letterario Città di Varsavia nel 2011 e nel 2012, Premio del "Nuovo Quartiere Poeti") sia all’estero, ed in particolare in Italia (Premio della Città di Roma, Premio Flaiano, Premio Internazionale Franco Cuomo). Numerose e qualificate le sue traduzioni dall’italiano, tra cui Dante, Petrarca, Michelangelo, Leopardi, Montale, Ungaretti, Luzi, Penna, Pavese, Pasolini, Levi, Collodi, Rodari. I suoi libri sono stati pubblicati in Italia, Olanda, Stati Uniti, Ucraina. Inoltre, è stato tradotto in albanese, francese, tedesco, spagnolo, croato, serbo, bulgaro, ceco, ucraino, greco, lituano e russo. In Italia è stato insignito della “Stella della Solidarietà Italiana” ed ha vinto il Premio Nazionale per la Traduzione. L’11 Aprile 2014 è stato insignito della medaglia d'argento "Gloria Artis". È fondatore e presidente del Premio per la letteratura intitolato a Leopold Staff. Vive a Varsavia, dove lavora ai programmi letterari del Museo Ƚazienki.